Monika Borzym

Trębacz, kompozytor, producent, wydawca, autor muzycznego podcastu, a przede wszystkim improwizator. Dave Douglas ma ugruntowaną pozycję jako czołowy trębacz swojego pokolenia. Jeśli potrzebne są dalsze dowody, Douglas  od 2000 roku został uznany za Trębacza Roku w sondażu krytyków DownBeat trzynaście razy. Muzyczny rozwój Douglasa rozpoczął się, gdy w wieku pięciu lat zaczął grać na pianinie, w wieku siedmiu lat na puzonie, a w wieku dziewięciu lat odkrył trąbkę. Uczył się harmonii jazzowej w liceum i zaczął grać muzykę improwizowana jako student wymiany w Barcelonie w Hiszpanii. Od 1981 do 1983 studiował w Bostonie, najpierw w Berklee School of Music, a następnie w Konserwatorium Nowej Anglii. W 1984 przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie studiował na New York University i u Carmine Caruso. W 1987 odbył tournée po Europie z Horacym Silverem. Według Douglasa, „Gra z Horace Silverem była dla mnie formującym doświadczeniem. Widzenie i słuchanie, jak co wieczór kształtuje muzykę, nauczyło mnie wiele o prezentowaniu muzyki”. Douglas kontynuował swoją ewolucję jako trębacz, zwłaszcza w zespole klezmerskim Dona Byrona i kwartecie Johna Zorna, Masada, ale także z wieloma innymi, w tym Tim Berne, Anthony Braxton, Myra Melford, Han Bennink, Joe Lovano, Martial Solal, Vincent Herring — wszyscy muzycy, którym Douglas przypisuje ogromny wpływ na jego karierę muzyczną.

Transcendentny styl i szeroka wizja Douglasa są jednak najbardziej widoczne, gdy gra jako lider. Jak napisał Larry Blumenfeld w Wall Street Journal: „Pomimo swojego zakresu, muzyka pana Douglasa brzmi jak jeden utwór, połączony najwyraźniej jego grą na trąbce, która może być słodka i czysta lub trzeszcząca i cierpka, precyzyjnie określona lub rozmazana w kierunku dzikości. ”